Ik wandelde al snel in een bijna even hoog tempo als Roos hardliep en dat beviel me prima. Helaas, zoals bij veel zaken kwam ook hier al vrij vlot de klad in: discipline en ik, wij gaan slecht samen.
Dat slechte samengaan, is ook de oorzaak van mijn aanhoudend overgewicht. Eten is lekker, drinken ook en sporten dus iets wat me aanmerkelijk meer moeite kost. Het gevolg laat zich niet alleen raden, maar is ook bijzonder zichtbaar. En het leverde me problemen op.
Deze voorjaarsvakantie ging ik net als vorig jaar op wintersportvakantie met Tom, Monique, Maria en een kudde vrienden. En ik had beloofd dat ik zou gaan skiën. Vorig jaar had ik me daar nog vakkundig van weten te drukken onder het motto van te zwaar en dus slechte knieën, maar men had mij de belofte ontfrutselt dat ik het tussenliggende jaar zou benutten om af te vallen en mijn conditie op peil te brengen, zodat ik dit jaar geen enkel excuus meer zou hebben..
Zie daar mijn problemen. Een belofte breken is niet goed, maar je knieën verzwieberen ook niet. Ik heb dus toch maar voor het eerste gekozen, maar dat is me wel in gepeperd hoor. Voor mij dus dit jaar wel winter, maar weinig sport. Voor volgend jaar heb ik wijselijk niets toegezegd, maar als je me diep in mijn hart kijkt, wil ik eigenlijk wel graag leren skiën, man wat gaat dat hard!!!
Dus wat betekent dat??
Eh, tsja, ehm... minder eten? minder drinken?
JA, maar ook sport! Dit jaar nog, actie, tempo, in de benen: wandelen!!!!!
