Vanmiddag was zo'n moment. En alhoewel ik daar meestal prima mee om kan gaan en mijn schouders over op kan halen, was ik het nu heel heeeel erg zat. Vooral toen zoonlief ook nog aan kwam zetten met de mededeling dat hij bij mama Monique wél thuis mag blijven als hij niet naar school wil (ziet u het pak zout in mijn handen?!).
Maar goed, mijn relativerend vermogen was opgebruikt, dus vroeg ik Tom waarom hij eigenlijk niet gewoon helemaal bij zijn andere moeder ging wonen? (foute vraag natuurlijk, maar dat realiseerde ik me uiteraard weer wat aan de late kant). Tom dacht er over na en zei toen dat hij dat niet wilde.
Op mijn vraag waarom eigenlijk niet, antwoordde hij met een klein stemmetje: "omdat het bij alle twee mijn mama's gezellig is..."
Moeder door de grond (schaam!), kind suf geknuffeld en de rest van de middag iedereen weer in een goed humeur en van goede zin.
