Tom is helemaal gelukkig, want wat is er leuker dan mama bekogelen met sneeuwballen?? Helaas is deze mama saai en onverwacht snel als het op het ontduiken van natte rommel aankomt. Het blijft dus bij een paar rake ballen tegen het autoraampje. Zoonlief is blij als hij later die dag naar mama Monique mag... die gooit natuurlijk wél met sneeuw.
Later die week is hij nog veel blijer als gebleken is, dat er hele gevechten gehouden kunnen worden met zijn moeder. Tom is natuurlijk de winnaar. Als de ergste sneeuw over is, begint ook de tweede vakantieweek en op eerste kerstdag verhuist zoonlief weer mijn kant op. Voor het eerst dit jaar genieten we het kerstdiner met zijn drietjes, Tom en zijn mama's. Het is bere gezellig! Tweede kerstdag blijven we nog even in de oude familiesamenstelling en eten we lekker bij opa en oma.
Dan is kerst toch echt voorbij en begint het gewone vakantieleven weer. Lekker spelen bij vriendjes en als mama weer eens vond dat er ook zonder TV gespeeld moest worden, waren ouderwetste spelletjes een prima tijddoder.
Zo kwam het dat zoonlief, Roos en ik op een mooie wintermorgen aan het monopoly moesten. Nu ja, Tom wilde en wij moesten zeg maar. Zoals altijd speelde ik met de racewagenpion, koos Tom voor de hoge hoed en Roos de vingerhoed. Voor de verandering ging het mij (in eerste instantie) voor de wind. Uiteraard won Roos (want zo doen we dat altijd met spelletjes: ik doe als of ik het kan en Roos kan het ook echt).
In de tussentijd moest Tom mij met enige regelmaat betalen voor een mooie Haagse straat. Báálen!! En dat liet hij me weten ook: "mama, ik trap al jouw straatlantaarns kapot hoor!" Vandaal in de dop die kleine! Intimiderend vroeg mama wie hij daarvoor mee dacht te nemen. Niet onder de indruk had hij zijn antwoord meteen klaar: het konijn dat in zijn hoge hoed zat natuurlijk..
Speelt u monopoly?
Waak dan over uw straatlantaarns als de hoge hoed langs komt!
