Zaterdag was het dan eindelijk zover, mijn lief en Roos trapten me 's morgens vroeg het huis uit. Voor vieren hoefde ik niet terug te komen. Dus ik toog vol enthousiasme naar Alphen. Want waar ga je heen als je geen huis meer hebt??? Juist: naar pappa en mamma.
Nu houd ik helemaal niet van feestjes, ik ga er heen om het jopje te feliciteren, maar daar houd het genieten ook wel mee op. Laat staan dat ik zelf een verjaardagsfeestje geef... geen denken aan!
Maar nu ik 40 (jaja véértig) werd vonden Maria en Roos dus dat het gevierd moest worden, dat ik een mijlpaal had bereikt. Wat ze bekokstoofden wist ik niet precies, maar dat er uiteindelijk meer mensen gingen arriveren dan de beloofde paar vrienden en wat familie, werd langzaam aan wel duidelijk.
Om vier uur stapte ik dus wat aarzelend over de drempel. In de keuken bleken ook Marja en Vilay te zijn aangeschoven en iedereen was druk in de weer. Ik mocht nog net even een vat bier aansluiten en werd daarna naar boven gebonjourd: "ga jij je nou maar omkleden!" Nahja, dat doet een mensch dan maar hè?!
Toen ik naar beneden hobbelde waren de eerste gasten net gearriveerd. Rustig aan familie en wat vrienden bleek uiteindelijk te betekenen dat al mijn goede vrienden waren uitgenodigd en als klap op de vuurpijl verscheen ook mijn koor compleet met dirigent (en vriend). Een optreden ter ere van mijn 40 worden!! Echt FANTASTISCH. Ik heb er met volle teugen van genoten.
Overigens heb ik verschillende vrienden gesproken -opvallend genoeg meest veertigers- die beweerden dat middelbaar pas bij 50 begint, dus als ze gelijk hebben, dan valt het allemaal nog wel mee en doen we dit over 10 jaar gewoon nog eens over!
