Romantiek?

Het kan snel gaan in de wereld.

Schreef ik eerder deze week dat Tom zichzelf te jong vond voor verkering, gistermiddag begreep ik dat hij toch voor de bijl was gegaan. En vandaag resulteerde dat al in een heus kado van zijn nieuwe vriendinnetje: hij heeft een hele mooi plastic dinosaurus van haar gehad.

Met de moeder van het betreffende meisje heb ik nog even staan kletsen -een mens moet zijn aanstaande schoonfamilie kennen nietwaar?- en het bleek dat Nikki echt een week verdrietig is geweest om Toms eerdere weigering. Gelukkig kon haar vader haar troosten met de mededeling dat Nikki's moeder óók nee had gezegd in eerste instantie en het toen toch nog allemaal goed kwam.. l'Histoire se repète! Ze vroeg ook of Tom de brief nog had, die haar dochter een maand geleden aan hem had geschreven..

Van het bestaan van de brief was ik op de hoogte, van het lot van het epistel ook. Tom vertelde een maandje terug nonchalant dat hij een brief van Nikki had gehad.. OW leuk riepen zijn moeders in koor (toevallig beiden aanwezig op dees heugelijke dag), mogen we hem lezen??
En wat zei onze Don Juan??? Neeeej, die heb ik weggegooid hoor!

Zijn eerste liefdesbrief lag op de bodem van de prullenbak, op het gebied van romantiek moeten we hem dus duidelijk nog bijscholen..

(het moet overigens een hele mooie brief geweest zijn, mama Niki vond het jammer dat ze er geen kopietje van hadden gedraaid... en wij betreurden dat ook!)