Bakken

En weer was er bijna een jaar voorbij. Een jaar vol drukte. Een raar jaar ook, in heel veel opzichten. Tot maart was alles gewoon: werk, studie, privé leven en daarna, daarna stond alles, maar dan ook werkelijk alles op zijn kop. 

Corona bleek veel meer dan een griepje, dus mijn werk bevroor. Op de bedrijven die ik als vakbondsbestuurder regelmatig bezoek, was geen bezoek meer toegestaan uit angst voor besmetting. Kantoorpersoneel ging van huis uit werken en ook de vakbond deed haar deuren op slot. Nu werkte ik al veel vanuit mijn studeerkamer, dus dat de FNV dicht ging, raakte mij niet zo. En in eerste instantie leek het ook wel lekker relaxed. Maar al gauw miste ik de meetings met mijn kaderleden, miste ik het contact met mijn collega's en kwamen de muren langzaam maar zeker op me af. 

Privé zaten mijn vrouw en ik dus op elkaars lip en dat werkte wonderwel. Eigenlijk deed de coronaperiode ons goed, meer tijd, meer contact, meer leven samen. Nee, zo'n lockdown mag dan voor heel veel relaties een doodsklap zijn, wij floreerden. Maar ja... die muren hè...

En als laatste punt, die studie. Alle vakken zijn afgerond, ik mis alleen nog een afstudeeronderzoek en een scriptie. Niet de moeite waard om over te struikelen zou je denken, maar de werkelijkheid is altijd weerbarstig. Ik bak er werkelijk niets van. Vooral niet, omdat ik mezelf er maar niet toe kan zetten. Ik ben gewoon nog niet begonnen. 

Dat heeft overigens nog een reden hoor: daar waar in maart het werk opdroogde, stroomt het nu, aan het einde van het jaar, over. Alle cao's, sociale plannen, iedere werkgever is druk met zaken waar de bond bij betrokken is. Ik werk me suf. En dat is natuurlijk een perfect excuus om niet aan die studie te beginnen.

En sinds vandaag heb ik een nog een reden om andere zaken te doen. Ik ga bakken. Jawel, echt bakken. Koekjes, pizza, taarten, brood... van alles. En dat allemaal om #TOPPITS bakpapier uit te testen. TOPPITS claimt dat het een bakpapier is, dat niet verschuift op je ovenplaat, zelfs niet bij het uitrollen van je deeg of het spreiden van je pizzabodem. En dan mag het na gebruik ook nog bij het GFT afval... Dat wil ik natuurlijk met eigen ogen zien. En dat kan, want ik ben dus uitverkoren om te testen.

En dát is natuurlijk de ultieme reden om geen afstudeer onderzoek te starten en om de muren van mijn werkkamer te ontvluchten. Ik moet de keuken in. En daarna moet ik met mensen praten over mijn ervaringen en mag ik dit bakpapier delen met de fanatieke bakkers in mijn omgeving. 

En pas daarna, als ik daar helemaal klaar mee ben, pas dan is mijn hoofd leeg genoeg. En je zult zien, dan studeer ik in no time af. 

Misschien bak ik dan wel een taart. Om het te vieren!